شاید شنیدن نام سید علاء میرمحمدصادقی برای بسیاری که او را میشناسند، همراه است با خاطرهای شیرین از یک گرهگشایی یا اقدام خیر. اما این گرهگشایی تنها در حوزه زندگی روزمره هموطنانش نبود، او برای انقلاب اسلامی نیز دغدغه گرهگشایی داشت. در پس متانت و وقار مردی که آرام سخن میگفت و لهجه شیرین اصفهانی بر جاذبه گفتوگو با او میافزود، غوغایی از خاطرات مبارزه و مقاومت موج میزد که بسیاری از آن بیخبر بودند.
خبر درگذشت یار دیرین امام و رهبری و ستاره صادق آسمان خدمترسانی کشور واصل شد. بدینوسیله ضایعه فقدان حاجآقا سید علاالدین میرمحمد صادقی را به مقام عظمی ولایت، خانواده گرامی آن مرحوم، فعالان اقتصادی کشور، جامعه خیرین ایران اسلامی و خاصتاً دوستان و دوستداران ایشان در ستاد مردمی دیه تسلیت عرض نموده و از درگاه خداوند متعال برای ایشان علو درجات و برای بازماندگان صبر و اجر مسألت دارم.
رجاء واثق دارد، خدمت خالصانه در عرصه مساعدت به دردمندان و بویژه حمایتهای بیشائبه این شخصیت سترگ انقلاب از خیل زندانیان جرایم غیرعمد و بموازات آن خانوادههای نیازمندشان چون برگ زرینی درخشان در کارنامه سبز و معنوی این فرزانه سفرکرده منظور خواهد شد.
مرحوم میرمحمدصادقی در شمار یادگارهای ابدی بجا گذاشته از خود، با وجود کثرت کارها در بخش خصوصی، از بدو تاسیس ستاد مردمی رسیدگی به امور دیه و کمک به زندانیان نیازمند تا همین اواخر قریب به چهار دهه در کسوت رئیس هیات مدیره این نهاد حمایتی، موجد آثار لاتحصی و برکات ناتمامی بودند و در مسیر استخلاص جمع بیشماری از محبوسان تحت حمایت ستاد دیه هرگز از هیچ تلاشی فروگذار نکردند که الحق این فعالیتهای ارزنده از دغدغههای قلبی و قدیمی ایشان به این امر خداپسندانه حکایت داشت.
دیدگاهتان را بنویسید